“Call of the Wild” – Një klasik i pavdekshëm i aventurës dhe mbijetesës

The Call of the Wild është një nga veprat më të famshme të Jack London dhe e bëri atë menjëherë një emër të madh në letërsinë amerikane. Libri tregon historinë e Buck-ut, një qen i madh e i fuqishëm, që nga një jetë e rehatshme në Kaliforni detyrohet të futet në botën e egër të Yukon-it gjatë etheve të arit në Klondike.
Ky udhëtim është një rrëfim i transformimit të thellë: nga një qen shtëpie i civilizuar, Buck bëhet një krijesë që dëgjon dhe ndjek “thirrjen e egërsisë” – një instinkt të lashtë që e çon drejt natyrës, lirisë dhe rrënjëve të tij primitive.
Një rrëfim mbi mbijetesën dhe instinktin
Buck mëson shpejt ligjin e ri të botës së tij – forca sundon, dhe mbijetesa i takon atyre që përshtaten. Ai përballet me dhunë, urinë, të ftohtin ekstrem dhe një hierarki të ashpër mes qenve të karrocës së dëborës.
Por në këtë udhëtim të dhimbshëm ai gjithashtu zbulon forcat e brendshme që nuk i kishte njohur kurrë. Instinktet e gjumit në dëborë, të luftës për ushqim, të vrapimit me tufën dhe të ndjekjes së zërit të pyllit, fillojnë të zgjohen brenda tij.
Temat kryesore
-
Egërsia kundër qytetërimit – Jack London e vendos Buck-un midis dy botëve: një jete të butë, të kontrolluar nga njerëzit, dhe një bote të egër ku natyra e merr gjithmonë fjalën e fundit.
-
Lufta për mbijetesë – Ashtu si në Dhëmbi i Bardhë, teoria darviniane e “të mbijetuarit më të fortë” është në zemër të romanit.
-
Lidhja njeri–kafshë – Edhe pse Buck përjeton dhunë nga disa pronarë, ai njeh gjithashtu dashurinë e vërtetë nga John Thornton, një marrëdhënie që i jep kuptim jetës së tij.
-
Thirrja e instinktit – Romani na kujton se brenda çdo krijese fshihet një zë i lashtë, një thirrje e natyrës që nuk shuhet kurrë.
London përdor një gjuhë të drejtpërdrejtë, të fuqishme, me përshkrime të gjalla të Alaskës dhe Yukon-it. Ai e kthen natyrën në një personazh më vete – madhështore, e ashpër dhe e pamëshirshme – duke krijuar një atmosferë ku lexuesi e ndien të ftohtin, urinë dhe rrezikun.
Ky roman është më shumë se një aventurë. Ai është një metaforë për kthimin tek rrënjët, për fuqinë e instinktit dhe për mënyrën si jeta moderne nuk mund të shlyejë plotësisht thirrjen e natyrës. Në një kohë kur njeriu shpesh është i shkëputur nga mjedisi, romani na kujton se brenda nesh ekziston gjithmonë një zë i egër që na lidh me botën natyrore.
Call of the Wild është një udhëtim i dyfishtë – i një qeni drejt lirisë, dhe i lexuesit drejt reflektimit mbi atë çfarë do të thotë të jetosh në harmoni me natyrën. Është një vepër që mbetet po aq e gjallë sot, sa në ditën kur u shkrua.